هر پدیده و اتفاق بین المللی که در نتیجه ی پروسه ای شامل کنش ها و واکنش های مجموعه ی کشورها روی می دهد دارای یک سری پیامدهای پنهان و یک سری پیامدهای آشکار است، نتایج آشکار معمولا در قالب معاهده، توافق نامه و... بین دو یا چند کشور منعقد می شود، اما آنچه که در هیچ سندی ذکر نمی شود و غالبا آثاری مهمتر از آثار نتایج آشکار دارد، موارد پنهانی است که باید در پس اتفاقات مختلف جستجو کرد. کنفرانس صلح سوریه نیز که با نام ژنو2، دوم بهمن ماه در مونترو سوئیس برگزار شد، از قاعده ی فوق مستثنی نیست و اتفاقا نتایج پنهان مهمی دارد که بدون شک در تحولات و شرایط آینده ی منطقه و جهان تاثیرگذار خواهد بود.
کشورهای غربی در حالی از سر استیصال و تسلیم در برابر نیروی مقاومت منطقه ای، سراسیمه راهی سوئیس برای تشکیل کنفرانس ژنو2 شدند که هیچ کدام فکر نمی کردند تا این اندازه در باتلاق خودساخته ی سوریه فرو روند و در حقیقت با مواضعی که در کنفرانس علیه حکومت سوریه و براندازی آن زدند بیشتر در راه اشتباهی که از اول برگزیده بودند قدم برداشته و چون اظهاراتشان صد و هشتاد درجه با تحولات میدانی مغایرت داشت موجبات تمسخر و استهزاء خود را فراهم کردند. در مورد اینکه کنفرانس ژنو2 چه نتایج پنهان یا ناخواسته ای به بار آورد گفتنی ها بسیار است اما به طور خلاصه می توان به موارد زیر اشاره کرد:
1.اولین نتیجه، آشکار شدن عدم استقلال سازمان ملل متحد به عنوان مهمترین نهاد جهانی که ماموریت حفظ صلح و امنیت جهانی را دارد، است، بان کی مون دبیرکل این سازمان وقتی زیر فشارهای امریکا دعوت خود را از ایران برای شرکت در کنفرانس ژنو2 پس گرفت ضربه ای مهلک به استقلال و به تبع آن مشروعیت سازمان ملل که مدعی نمایندگی کشورهای جهان است، وارد ساخت.
2.دومین نتیجه روشن شدن ماهیت امریکا و غرب برای جریانی در داخل کشور بود که با رسانه هایشان مدعی تغییر استراتژیک امریکا برای دوستی با ایران می شدند، حتی این رسانه ها تا آنجا پیش رفتند که نوشتند؛ اوباما و جان کری توافق کرده اند بعد از امریکا و چین و روسیه و انگلستان و فرانسه و آلمان، ایران را هفتمین قدرت جهانی کنند، در حقیقت کنفرانس ژنو2 مشخص کرد هیچ تغییری در ماهیت و رویکرد امریکا نسبت به جمهوری اسلامی ایجاد نشده و اقدامات این جریان چیزی جز ریختن آبروی کشور در پی نخواهد داشت.
3.سومین نتیجه که حداقل برای آمریکا غیرمنتظره بود برجسته شدن نقش ایران در تحولات منطقه است، در حالی کنفرانس ژنو2 زیر سایه بزرگترین غایب تاثیرگذار آن یعنی جمهوری اسلامی ایران برگزار شد که در اخبار تمام رسانه های مهم جهان صحبت ها و اظهارات نماینده امریکا و سایر کشورها در میان خبر «غیبت ایران» گم شده بود