زره اندازه نشد پس کفنش را دادند
کمترین سهمیه از سهم تنش را دادند ....
بی جهت نیست تماما بغلش کرده حسین
بعد ده سال دوباره حسنش را دادند ....
گفت یعقوب تن یوسف من را بدهید ...
گفت یعقوب ولی پیرهنش را دادند ....
چه بگویم ...داغ تو سوختن دارد نه گفتن !
دوستت دارم رهبرم ....
می دانی تا کجا ...؟
تا همانجا که دماوند ایستاده .....
تا همانجا که بابایی پرواز کرد ...
تا همانجا که صیاد دل سپرد .........
تا نارنجک زیر گلوی فهمیده ..............
پای مکتب تو جانم اسماعیل قربانی است .....
چقدردلم می خواهد از نزدیک ببینمت ....
نفس به نفس ....
نگاهت می کنم .... باز هم مثل همیشه نور از کلام چشمهات می بارد .....
نگاهت می کنم ... جان می گیرد پای ثانیه هایی که وطن را می خواهم ..........
همیشگی ترین باش ... همیشگی ترینم .....
ایران با تو می ماند ....با طراوت ....
ایران رهبری دارد به بلندای آسمان ........
مهربانی چشمهات را از من ایرانی مگیر .........
