علی رغم همه انتقادها در چند ماه اخیر محمد آفریده هنوز در شبکه مستند حضور دارد. در میانه روند رو به رشد او همچنان در پوشش «عضو اتاق فکر» تبدیل به فردی موثر این شبکه شده است. هرچند امیر تاجیک مدیر تازه نفس این شبکه که اتفاقا بر خلاف «آقای همه کاره» بد سابقه هم نیست مصاحبه می کند و همچنان قصد ماله کشیدن به این دیوار کج را دارد.
اما این واقعیت تغییر نمی کند که یک مدیر بدنام با سابقه تولید فیلمهای «سفارتی» و ضد ایرانی، در شبکه مستند ایفای نقش می کند. کسی که تنها یکی از آثارش تهیه کنندگی فیلم «یک خانواده محترم» است که در چرک نگاری، بدترین نسبت ها را به خانواده شهدا و نظام اسلامی نسبت داده بود. جالب آنکه آفریده هنوز به خاطر ساخت این فیلم عذرخواهی نکرده است.
سابقه حضور «باند آفریده» در نهادهای تاثیر گذار حکومتی به پیش از اینها باز می گردد. او در زمانه انقلابی ترین شعارهای دولت نهم در عرصه فرهنگ، ریاست مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی را از محمد رضا جعفری جلوه گرفت که معاون سینمایی محمد حسین صفار هرندی حزب اللهی بود. مسعود بخشی هم عنوان معاونت بین الملل یافت. کسی که «تهران انار ندارد» را در تمسخر جمهوری اسلامی ساخت و بعدها کارگردان فیلم «یک خانواده محترم» شد!
شاید آن زمان کسی فکر نمی کرد در دوره مدیریت آفریده بر مرکز گسترش نه فقط مستند سازهای طرفدار انقلاب و جوان های جناح مومن فرهنگی به گوشه رانده شوند، بلکه با قدرت گرفتن باند اطرافیان او فیلمهای مستند و سینمایی با حمایت و بودجه بیت المال علیه دین و اخلاق ساخته شود که به تعبیر یکی از منتقدین حتی در زمان پهلوی هم ساخته نشده بود! البته مثل این روزها، بودند کسانی که همان زمان هم هشدارهایی دادند، اما شد آنچه شد.
فیلمهای نظیر «ازدواج موقت»(رضا سرکانیان) با روایتی بی‌شرمانه و حتی نشان دادن صحنه‌های مشروبخواری و جنسی درباره پیشهاد رابطه برادر کوچک یک خانواده به زن برادر بیوه خود، «آتشکار»(محسن امیر یوسفی) با پرداخت هجو به وازکتومی که چند سال هم توقیف بود و بلاخره با حذفیات و تصمیم مسئولین دولت دهم اکران شد دو نمونه از این آثار هستند.
مستند «خاطرات نی آوران»(هادی آفریده) در تطهیر و فقدان شاه و حکومت پهلوی اثر دیگری است که در کنار «ماه»(مهوش شیخ الاسلامی) با موضوع چند زن متهم به قتل ناموسیو روایتی تلخ، بی پرده و البته یک طرفه از صحنه های قتل و تجاوز و موارد متعدد دیگر، آثاری هستند که همگی در محافل ضد ایرانی خارج از کشور تحویل گرفته شده اند و نام مرکز تحت مدیریت محمد آفریده بر جبین آنها حک شده است.
امروز تاجیک از سپردن عنان شبکه مستند به کسی دفاع می کند که حتی مدیران فرهنگی دولت یازدهم ترجیح دادند هیچ مسئولیت سینمایی به او ندهند و به جایش قائم مقام سابق او در مرکز گسترش یعنی طباطبای نژاد را به ریاست این نهاد گماشتند. حالا با تمام تعجب این فرد از رسانه ملی سر در آورده که در دوره مدیریت جدید قرار است به سمت رسانه مطلوب انقلاب حرکت کند. عجیب است که مدیر شبکه نگران آبروی چنین مدیری هست اما نگران آبروی نهاد بزرگی چون رسانه ملی و روند رو به رشد آن نیست!
جالب تر اینجاست که تاجیک برای کم اثر نمودن چنین فردی نام او را کنار اسامی محترم دیگری چون نادر طالب زاده، مرتضی رزاق کریمی و نادر راد قرار داده تا از بار انتقادات بکاهد. اما به نظر می رسد این پوشش «عضو اتاق فکر» و تکذیب حضور تاثیر گذار این عضو در شبکه مستند دیگر جواب نمی دهد. تنها مراجعه ای به این روزهای شبکه مستند یا پرسشی از مستند سازان مراجعه کننده به این شبکه کافی است تا نقش جریان ساز آفریده را در فضای تولیدات شبکه مستند متوجه شویم. عضو اتاق فکری که در عمل «آقای همه کاره» است.
سوال اینجاست که آیا محمد سرافراز هم می خواهد بعد از چندین سال، اشتباه محمد حسین صفار هرندی را در مجال دادن به چنین فرد و تفکری تکرار و بر آن پافشاری کند؟ آیا وقت آن نیست که مدیران ارشد سیما برای اصلاح خطای زیر مجموعه وارد گود شوند تا روند مثبت و روبه رشد اخیر سازمان تحت تاثیر یک نقطه منفی قرار نگیرد؟
