به دلیل تجمع دانشجویان مقابل وزارت نفت در اعتراض به قراردادهای جدید نفتی، گارد ویژه نیروی انتظامی از صبح امروز با حضور پرشمار در مقابل این وزارتخانه اقدامات امنیتی را در پیش گرفت به طوری که اجازه توقف معترضان مقابل وزارت خانه را نمیدادند.
براساس این گزارش به محض حضور دانشجویان مقابل وزارت نفت گارد ویژه با دانشجویان معترض درگیر شده و به ضرب و شتم آنان پرداختند. تعدادی از دانشجویان معترض نیز توسط گارد ویژه بازداشت شدند.
گفتنی است در حالی گارد ویژه با برخورد شدید و بازداشت دانشجویان باعث متفرق شدن جمعیت شد که کارشناسان معتقدند در سالهای آتی و در صورت به نتیجه رسیدن این قراردادها فسادهای اقتصادی متعددی مانند کرسنت از آن بیرون خواهد آمد.
این تجمع با دعوت بسیج دانشجویی دانشگاه های تهران و جنبش عدالتخواه دانشجویی برگزار شده است.
در همین زمینه تدینی، عضو جنبش عدالت خواه دانشجویی که در تجمع صبح امروز دانشجویان مقابل وزارت نفت حضور داشت گفت: به محض رسیدن دانشجویان مقابل وزارت نفت گارد ویژه نیروی انتظامی به سمت دانشجویان حمله کرد که مانع تجمع دانشجویان شود.
وی افزود: موتورهای یگان ویژه با سرعت به جمع دانشجویان خانم میآمدند و با باتوم به زد و خورد دانشجویان پرداختند.
عضو جنبش عدالت خواه دانشجویی خاطر نشان کرد: پلیس علاوه بر ضرب و شتم شدید دانشجویان بسیاری از دانشجویان پسر را بازداشت کردند.
تدینی خاطر نشان کرد: 30 نفر از دانشجویان در این تجمع توسط پلیس دستگیر شدهاند.
علی جنتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی شب گذشته 8 بهمن ماه با حضور در مجموعه تئاتر شهر در جمع خبرنگاران عنوان کرد: تئاتر پایه و اساس هنرهایی مثل سینما است و بهترین و برجسته ترین هنرمندان ما از تئاتر به سینما راه یافته اند. متاسفانه این هنر در سال های گذشته مورد بی توجهی قرار گرفته است به همین جهت ما امسال را سال تئاتر اعلام کردیم و خوشبختانه اقدامات بسیاری نیز در زمینه تئاتر صورت گرفته است.
وی ادامه داد: اقدامات بسیاری با همکاری شهرداری تهران صورت گرفته تا فضاهای تازه ای راه اندازی شود. در شهرستان ها نیز این رویکرد را پیش گرفتیم. حمایت از هنرمندان و پیشکسوتان نیز از دیگر برنامه های ما در حوزه تئاتر است. چون پیشکسوتان این عرصه سال های زیادی تلاش کردند و حمایت از آنها باعث می شود نسل جوان ما آموزش حرفه ای ببینند. متاسفانه انجمن های نمایشی ما در شهرستان ها امکانات کمی دارند که باید از آنها حمایت کنیم. وزارت علوم نیز در حمایت و آموزش از جوانان با ما همکاری می کند تا مراکز آموزشی و دانشگاه های هنر تقویت شود.
وزیر ارشاد درباره توجه به بخش خصوصی بیان کرد: تلاش ما این است که تکیه روی امکانات دولتی نباشد. زمانی بود که دولت در دوران شکوفایی خود به سر می برد مثل زمان دولت آقای احمدی نژاد که 700 میلیارد دلار پول وارد کشور شد و البته نفهمیدیم که این پول در نهایت چه شد. زمانی هم مثل الان دست دولت خالی است و قیمت نفت از 147 دلار به 24 دلار کاهش پیدا کرده است و تنها تلاش دولت این است که بتواند اولویت ها را تامین کند. در فضای تازه که خوشبختانه برجام به فرجام رسید ایران اعتبار دیگری در اروپا به دست آورد اما متاسفانه در گذشته به وزیر ما به اندازه یک مدیرکل هم احترام نمی گذاشتند.
ورود بانک های خصوصی به عرصه هنر با نظارت دولت
جنتی یادآور شد: پیش از آن هم در چند ماه گذشته هیاتهای 100 تا 300 نفره به ایران آمدند تا فعالیتهایی را داشته باشند البته دولت همواره تاکید کرده که آنها اینجا را فقط به عنوان بازار فروش محصولات خود نبینند، بلکه باید بیایند و سرمایهگذاری کنند و کارهای اساسی در حوزه صنعت و ساخت زیربناهای کشور جزو اولویتهای دولت است که تمام اینها باعث اشتغال زایی و شکوفایی اقتصاد میشود. در حوزه هنر به دنبال این هستیم که از امکانات غیر دولتی استفاده کنیم به همین جهت شرکت سرمایه گذاری توسعه هنر را پایه گذاری کردیم و تقریبا همه بانکهای خصوصی را به میدان کشاندهایم تا در این حوزه سرمایهگذاری کنند. البته خود وزارت ارشاد نیز سرمایهگذاری کرده و در آینده این شرکت را در بورس قرار میدهیم تا 10 درصد آن را عامه مردم بتوانند خریداری کنند و از این طریق بخش خصوصی را وارد حوزه هنر کنیم.
وی افزود: با این همه استعداد و ظرفیتی که در تئاتر ما وجود دارد باید پایمان به خارج از کشور باز شود. مثل سینما که تاکنون فقط در جشنوارهها حضور داشتیم اما الان باید در سالنهای سینمای اروپا و شرق آسیا هم آثار سینمای ایران را اکران کنیم.
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی درباره اتفاقی که برای سالار عقیلی رخ داده و واکنش دولت نسبت به این اتفاق گفت: عقیلی آدم سیاسی نبوده و تمام شبکههای خارجی را نمی شناخته که بداند آنها چه رویکردی دارند بلکه به او گفته بودند اگر در این شبکه حضور پیدا کند مردم لندن بیشتر در جریان کنسرت او قرار می گیرند. در این برنامه هم فقط چند کلامی حرف فرهنگی زده و درباره فرهنگ و هنر ایران صحبت کرده است.
جنتی درباره اینکه چطور امکان دارد که فردی مثل سالار عقیلی نداند که شبکه ای مثل «من و تو» رویکرد سیاسی درارد و آن را نشناسد، توضیح داد: این اتفاق خیلی هم بعید نیست. چون اینها آدمهای سیاسی نیستند و تمام همت خود را در همان زمینه کاری خود متمرکز میکنند. شاید اگر شبکه ای مثل بیبی سی بود او بیشتر متوجه می شد.
وی درباره اتفاقی که در کاشان برای فاطمه معتمدآریا رخ داده است، گفت: سیاست دولت حمایت از هنرمندان است به خصوص خانم معتمد آریا که هنرمندی شناخته شده، خوشنام و برجسته است. ما قطعا اتفاقی را که برای وی در کاشان رخ داده تایید نمی کنیم اما همه چیز دست دولت نیست و مجموعه امکانات و اختیاراتی که دولت دارد، محدود است و خودش ضوابط اجرایی ندارد تا مستقیما با این افراد برخورد کند.
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی اضافه کرد: ما رفتارهای خودسرانه ای از برخورد با هنرمندان و کنسرتهایی که برگزار میکنیم تا برخورد با مراکز دیپلماتیک و آتشزدن سفارت عربستان که همه آن را محکوم کردند، شاهد هستیم. این افراد خودسر عوامل پرنفوذ و پرقدرتی هستند و با استفاده از پشتوانه هایشان دارند عمل می کنند. ما حتی در برخی شهرها امکان برگزاری یک کنسرت را هم نداریم هرچند سعی میکنیم آن را برگزار کنیم اما به هرحال مشکلات زیاد است.
دکتر عارف به آقای روحانی هشدار داده اگر اصلاحطلبان موفق نشوند در انتخابات مجلس دهم پیروز شوند، آقای روحانی در سال 96 در پاستور نخواهد بود.» تازهترین خط و نشان اصلاحطلبان برای روحانی را روز گذشته صوفی رسانه ای کرد؛ او که رییس ستاد انتخاباتی اصلاحطلبان در تهران نیز هست، این سخنان را به «آرمان» گفته بود. پیشتر نیز تاجیک از تئوریسینهای آنها با بیان اینکه اصلاحطلبان به وظایفشان در قبال دولت عمل کرده اند، طلبکارانه گفته بود: حالا نوبت روحانی است! به نظر میرسد فشارهای سیاسی به دولت وارد فاز جدیدی شده است. اما ماجرا چیست؟ چه کسانی به دنبال دریافت حق و حسابشان از روحانی هستند؟ آنها چه چیزی را از دولت طلبکارند؟
یک شوی اصلاحطلبانه برای روحانی؛ برای انتخابات!
اصلاحات روحانی و دولتش را مدیون ایثارگریهای خود میداند و حالا حالاها دست بردار نیست. خاصه این روزها و در آستانهی انتخابات ماه اسفند، به نظر میرسد مطالبات از دولت روحانی وارد فاز تازهتری شده است. جماعت اصلاحطلب که تا دیروز به دنبال کسب میز و صندلیهای چرب و نرم در دولت روحانی بود، حالا به صندلیهای پارلمان طمع دوخته است؛ و تا زمانی که روحانی را خرج بازیهای تبلیغاتی و نمایشی نکند، وِل کُن معامله نیست. در همین راستا بزرگان این قوم و زنجیره ایها با فضاسازی و جار و جنجال رسانهای در تلاشند تا روحانی را وارد معادلات انتخاباتی خود کنند. بازی یورش اتوبوسی برای ثبتنام در انتخابات و بعد راه انداختن داد و بیداد برای ردصلاحیتشدگان، احتمالاً اولین پرده از این نمایش است؛ نمایشی که خیلی خوب توانستند روحانی را به عنوان رُل اصلی در آن وارد کنند. سخنان تاجیک و یا خط و نشان تازهی عارف برای روحانی در همین چارچوب قابل ارزیابی است. این سخنان در واقع از گوشه ای از فشارهایی که اصلاحطلبان به دولت برای تحقق خواستههایشان وارد میکردند، پرده برداشت. به این ترتیب از اظهارات روز پنجشنبهی روحانی نیز رمزگشایی شد. معلوم شد جامهدران او برای ردصلاحیت شدهها از کجا آب میخورد!
داستان یک حق السکوت!
از سربند ماجراهای انتخابات 92 و کنارهکشی عارف، اصلاحطلبان خود را چه در آرا و چه در دولت روحانی سهیم میدانستند؛ اینگونه بود که از فردای اعلام نتایج طلبکار شدند. آنها که از پیروزی کاندیدای مطلوبشان یکسره نومید بودند، به خوبی توانستند با منصرف کردن وی، هم سایهی شکست سنگین دیگری را از سر قبیلهشان دور کنند، هم بهانهی مطالبات بعدی از دولت منتخب را جور کنند. به این ترتیب با مدعای آنکه پیروزی روحانی مدیون از خودگذشتگی عارف بوده است، طلبِ مزد کردند. سهمخواهی آنان از دولت اعتدال، از همان روزهای نخست رایزنیها برای تشکیل کابینه آغاز شد و تا امروز ادامه داشته است. اصلاحطلبها هیچ وقت روحانی را از خودشان ندانستند، با این همه دولتش را بهمثابه یک رحم اجاره ای میدیدند برای بازگشت به قدرت؛ برای استمرار حیات سیاسی. و چه کسی بهتر از روحانی میتوانست آمال و آرزوهای آنان را ولو کجدار و مریز پیگیری کند؟
از دیگر سو روحانی هم از حمایت آنان بی نیاز نبود، او بهتر از هرکس دیگری میدانست شعاری که برای مبارزات انتخاباتی جعل کرده، از عقبهی لازم گفتمانی چه در میان تودههای مردم و چه در میان نخبگان جامعه برخوردار نیست، لاجرم از برای پیشبُرد آنچه در خیال داشت، از پشتیبانی اصلاحطلبان استقبال میکرد. خدمات متقابل روحانی و اصلاحطلبان برای هر دو سوی ماجرا جذاب بود!
اشک تمساح برای رد صلاحیتها
«هنوز میتوانیم به تعداد کل کرسیهای مجلس کاندیدا معرفی کنیم» اینها را محمد جواد حقشناس روز گذشته و در نشست شوراهای استانی اصلاحطلبان گفته بود؛ سخنانی که اعتراف روشنی بود تا نشان دهد بیشتر از یک هفته سر و صدا و اشک تمساح این جماعت برای آنچه «رد صلاحیتهای گسترده» میخواندند، چیزی بیشتر از یک شوی تبلیغاتی نبوده است. یک خودزنی کثیف رسانه ای پیش چشمان مردم؛ برای تحت فشار قرار دادن شورای نگهبان، برای مظلومنمایی و برای باز کردن پای روحانی به داستان. اینکه تا چه اندازه توانستند به اهدافشان در راه انداختن آن همه شلوغکاری موفق باشند، چندان روشن نیست؛ اما هر چه بود روحانی خیلی زودتر از آنچه انتظار میرفت بازی خورد. جامهدران روز پنجشنبه برای اصلاحطلبان، نه تنها تمام افادات فراجناحی وی را زیر سؤال برد، بلکه مردم را نسبت به دولتش و بی طرفی در برگزاری انتخابات بدبین کرد.
جماعت اصلاحطلب نه با مردم رو راست بودند، نه با روحانی؛ سخنان دیروز حق شناس نشان داد این آش آنقدرها که ادعا میکردند، شور نبوده است. اصلاحطلبان این روزها در حالی با خرسندی در حال بستن لیستهای انتخاباتی هستند، که توانستند با سیاهنمایی و شلوغکاری روحانی را مصادره کنند. او باز هم با طناب پوسیدهی این جماعت وارد چاه شد. روحانی با پشتیبانی تمام قدی که روز پنجشنبه از اصلاحات کرد، نه تنها تمام شأن و جایگاه خود را پیش پای آنان قربانی کرد؛ که با این جماعت بی حساب هم شد حقی اگر بوده (آنچنان که ادعا میکردند) تا امروز ادا شده؛ روحانی زیادی برای آنان هزینه کرده است. معلوم نیست آقای رییس جمهور دقیقاً تا کجا بنا است به این جماعت باج دهد؟!