کسانی که تا دیروز هاشمی رفسنجانی را «عالیجناب سرخ پوش» می‌نامیدند امروز در صف حامیان وی قرار گرفته‌اند و سعی دارند دوباره پای رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام را به تریبون نماز جمعه باز کنند. گروه سیاسی «خبرگزاری دانشجو»؛ کمتر کسی در فضای سیاسی کشور است که نماز جمعه معروف هاشمی رفسنجانی که در بحبوحه فتنه 88 برگزار شد را فراموش کرده باشد؛ نماز جمعه ای که بعد از آن هاشمی رفسنجانی اعلام کرد که دیگر از تریبون نماز جمعه سخنرانی نخواهد کرد.امروز چهار سال از آن موقع می گذرد، دقیقاً 26 تیر ماه سال 88 بود که تریبون نماز جمعه هاشمی رفسنجانی را پشت خود دید و اما از جلو در کنار امت همیشه آماده، کسانی را دید که تنها برای لطمه زدن به اصول نظام اسلامی در صفوف نماز حاضر شده بودند؛ هر چند نماز جمعه آنها به نماز میت برای فتنه ای که آماده کرده بودند، بیشتر شبیه بود. اما پس از انتخاب حسن روحانی به عنوان رئیس جمهور شاهد بودیم که موج جدیدی در این زمینه در کشور شکل گرفت، کسانی که تا دیروز هاشمی رفسنجانی را «عالیجناب سرخ پوش» می نامیدند امروز در صف حامیان وی قرار گرفته اند و سعی دارند دوباره پای رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام را به تریبون نماز جمعه باز کنند. حسین کاشفی، عضو شورای مرکزی جبهه منحل شده مشارکت معتقد است: «هاشمی شناسنامه انقلاب است و باید از تجربه او چه در مدیریت و چه در مباحث اخلاقی همواره استفاده کرد»، اما آقای کاشفی اشاره ای نکرده است که چه کسی به غیر از شخص هاشمی مهر ابطال بر این شناسنامه را زد؟  خود هاشمی رفسنجانی به یکباره از حضور در نماز جمعه امتناع کرد که به گفته محمد هاشمی رفسنجانی «در این مدت بارها از ایشان دعوت شده تا در نماز جمعه حضور داشته باشند و ایشان هم در حال بررسی موضوع هستند.» اما در خصوص استفاده از تجربیات هاشمی رفسنجانی باید گفت که اگر این نبود تا کنون وی نباید بر صندلی  ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام تکیه می زد تا از تجربیاتش برای مشورت با بالاترین مقام رسمی کشور استفاده شود. حجت‌الاسلام‌ محسن دعاگو، امام جمعه شمیرانات نیز تاکید دارد که حضور هاشمی در نماز جمعه برای نظام مغتنم است، اما کار تا جایی پیش رفته است که مصطفی تاج زاده که بعد از فتنه 88 در زندان بسر می برد نیز با ارسال نامه ای از حضور هاشمی رفسنجانی در خطبه های نماز جمعه حمایت می کند. هر چند بر خط به خط نامه تاج زاده انتقادهای فراوانی وارد است، اما اینکه وی مدعی شده جوانان در نماز جمعه حاضر نمی شوند و با حضور هاشمی رفسنجانی در نماز جمعه، حضور آنها نیز پررنگ خواهد شد، جای تعجب است؛ چرا که با نگاهی کلی به عکس های منتشر شده از صفوف نماز جمعه، خیل عظیمی از جوانان را شاهد هستیم که همیشه حضور دارند و پای نظام و انقلاب ایستاده اند؛ اما به احتمال زیاد منظور از جوانان مد نظر آقای تاج زاده همان هایی هستند که بعد از نمازجمعه هاشمی رفسنجانی با شعارهای خود اصول اصلی نظام و اسلام را زیر سوال بردند و احکام خواندن نماز را از کلیپ های شبکه های «بی. بی. سی» و صدای آمریکا یاد گرفتند. حقیقت این اصرار از سوی طیف تندوری اصلاحات، به نظر یک دلیل بیشتر ندارد؛ پس از فتنه 88 شاهد بودیم که طیف برانداز که با همکاری سرویس های جاسوسی غرب تلاش کرد تا اصل نظام و ولایت را زیر سوال ببرد و با برنامه ریزی خود نظام را از اعتبار ساقط کند، با تدابیر رهبر معظم انقلاب و هوشیاری  مردم بابصیرت ایران اسلامی منزوی گشت و بسیاری نیز از سوی مردم طرد شدند. به نظر می‌رسد براندازان و فتنه گران سال 88 در شرایط فعلی سعی دارند از فضای موجود بهترین استفاده را برده و اقدام به بازسازی وجودی خود کنند تا شاید بتوانند از نمد تعریف از هاشمی رفسنجانی کلاهی برای خود دست و پا کنند؛ از همین رو شاهدیم کسانی که هشت سال در دولت اصلاحات تندترین نقدها و تخریب ها را علیه هاشمی رفسنجانی انجام می دادند امروز نقاب عوض کرده و خود را حامی وی می دانند. کوتاه سخن آن که انتظار می رود که حسن روحانی که سکان هدایت دستگاه اجرایی کشور را در دست گرفته و داعیه اعتدال را دارد هوشیاری بیشتری به خرج دهد تا میدانی را برای تازیدن فتنه گران و افراطیون باز نکرده و نام خود را به خوبی در تاریخ انقلاب درخشان ایران ثبت کند.  

شعر برقعی  در وصف ایران : فراوان داغ دیدن‌ها،‌ به مسلخ سر بریدن‌ها/ حجاب از سر کشیدن‌ها، از این غم‌ها فراوانم/ من آن شاهم که پیش چشم من در کاخ/ یک بانو، پی تحریم تنباکو، شکسته تنگ قلیانم ... به گزارش خبرنگار فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»، سید حمیدرضا برقعی، شاعر آیینی کشورمان در دیدار وزیر ارشاد با اهالی شعر و ادب، شعری جدید از خود در وصف ایران قرائت کرد که متن آن به شرح ذیل است:   دوباره پر شده از عطر گیسویت شب سال دوباره عطر گیسویت، چقدر امشب پریشانم   کتاب کهنه‌ای هستم پر از اندوه یا شاید درختی خسته در اعماق جنگل‌های گیلانم   رها، بی‌شیله پیله، روستایی، ساد? ساده دو بیتی‌های بابا طاهرم، عریان عریانم   شبی می‌خواستم شعری بگویم، ناگهان در باد صدای حمل? چنگیز خان آمد نمی‌دانم   چه شد اما زمین خوردم میان خاک و خون دیدم در آتش خانه‌ام می‌سوخت، گفتم آه دیوانم   فراوان داغ دیدن‌ها،‌ به مسلخ سر بریدن‌ها حجاب از سر کشیدن‌ها، از این غم‌ها فراوانم   شمال و درد کوچک خان، جنوب و زخم و دلواری به سینه داغدار کشت? حمام کاشانم من آن شاهم که پیش چشم من در کاخ یک بانو، پی تحریم تنباکو، شکسته تنگ قلیانم   سکوت من پر از فریاد، یعنی جامع اضداد منم من اخم سعدآباد و لبخند جمارانم من آن خاکم که همواره در اوج آسمان هستم پر از عباس بابایی، پر از عباس دورانم گرفته شعله با خون جوانانم حنابندان که تهران تر شود تهران، من آبادان ویرانم صلات ظهر تابستان، من و بوشهر و خوزستان تو را لب تشنه ایم از جان، کمی باران بنوشانم سراغت را من از عیسی گرفتم، بازکن در را منم من روزبه، اما پس از این با تو سلمانم شکوه تخت جمشید اشک شد، از چشم من افتاد از آن وقتی که خاک پای سلطان خراسانم به قول من اگر سلطان رضا باشد خدا را شکر که من یک شاعر درباری ام مداح سلطانم   لازم به ذکر است، این شعر در جمع شعرا و استادان فن، بارها با تشویق حضار مواجه شد و در پایان نیز شعرا به گرمی او را تشویق کردند  

گفتم کلید قفل شهادت شکسته است!یا اندر این زمانه، در باغ بسته است؟خندید و گفت: ساده نباش ای قفس پرست!در بسته نیست پال و پر ما شکسته است